Archiwum: Listopad 2014

ŻABOKLICKI, ŁĘGOWSKI I HRYNIUK W BARWACH RAFAKO HUSSARS POLAND

Opublikowano Autor
legowski

Trzej kolejni polscy bokserzy podpisali umowy z Rafako Hussars Poland. Kazimierz Łęgowski (64 kg) ma za sobą już debiut w zawodowej lidze WSB, a debiutantami są Daniel Żaboklicki (56 kg) i Roger Hryniuk (+91 kg).

- Chcemy aby najlepsi polscy pięściarze trenowali na co dzień wspólnie, z myślą o ich jak najlepszym starcie w kwalifikacjach olimpijskich i później już w Rio 2016. Nikogo nie przekreślamy, chociaż wcześniej różnie układała się współpraca z poszczególnymi zawodnikami i ich doradcami. Ponownie w naszej drużynie jest Kazimierz Łęgowski, zaś nowi bokserzy to Daniel Żaboklicki i Roger Hryniuk – powiedzieli szefowie „Husarii” Jarosław Kołkowski i Jacek Szelągowski.

Z tej trójki w jesiennych Młodzieżowych Mistrzostwach Polski medal zdobył Roger Hryniuk kg). W półfinale zawodnik klubu Cristal Białystok przegrał 1-2 z Pawłem Wierzbickim (UKS Boxing Sokółka), który już wcześniej wzmocnił Rafako Hussars Poland. Kazimierz Łęgowski (Bokser Chojnice) odpadł w ćwierćfinale tego turnieju. Natomiast walczący z odwrotnej pozycji 26-letni Daniel Żaboklicki (Legia Warszawa) będzie jednym ze starszych zawodników w zespole „Husarii”, a wiek młodzieżowca już dawno skończył.

Podpisanie kontraktów z tymi zawodnikami oznacza, że w Rafako Hussars Poland jest już 16. Polaków. W szerokiej kadrze znajduje się także 7. obcokrajowców wybranych w niedawnym drafcie na wyspie Jeju w Korei Południowej.

- Kadra „Husarii” nie jest zamknięta, zresztą trenerzy Zbigniew Raubo i Jerzy Baraniecki często podkreślają, że chcieliby widzieć na sali treningowej wszystkich najlepszych polskich bokserów bez żadnych wyjątków – dodał team menedżer Jacek Szelągowski.

W tegorocznych Mistrzostwach Polski Seniorów w Kaliszu Kazimierz Łęgowski zdobył złoto w wadze z limitem 64 kg, a Daniel Żaboklicki srebro w wadze do 56 kg, po porażce z Markiem Pietruczukiem (Victoria Ostrołęka), podstawowym zawodnikiem „Husarii”.

CLARESSA SHIELDS KOMPLEMENTUJE LIDIĘ FIDURĘ. „NAJTRUDNIEJSZA WALKA”

Opublikowano Autor

- Najtrudniejszą walkę w całym turnieju stoczyłam z Polką Lidią Fidurą, stuprocentową fighterką, która rzucała w ringu ciężkimi bombami – powiedziała w wywiadzie udzielonym serwisowi ESPN mistrzyni olimpijska z Londynu (2012) oraz złota medalistka zakończonych w poniedziałek 8. Mistrzostw Świata w Jeju City, Claressa Shields.

Do pojedynku naszej najlepszej od lat zawodniczki wagi średniej (75 kg) z nastoletnią gwiazdą światowego sportu doszło 20 listopada w 1/8 finału światowego czempionatu. Zawodniczka z Gliwic swoją ringową postawą udowodniła, że nawet mimo porażki z Amerykanką jest pięściarką wysokiej, międzynarodowej klasy. To bardzo cenne dla Lidii Fidury, że zdanie to potwierdziła również najlepsza zawodniczka świata.

- Wszystkie moje ciosy po niej spływały. Miała tylko jeden cel – zepchnąć mnie do lin i młócić, młócić, młócić. Nie, żeby mi to przeszkadzało, ale biłam w nią z całych swoich sił, a ona nawet nie przyhamowała. Walczyłyśmy od pierwszego do ostatniego gongu. Ja trafiałam czyściej i „podłączyłam ją do prądu” przynajmniej dwa razy. Według mnie Lidia dwa razy zasługiwała na liczenie, ale sędzia był innego zdania. Niezależnie od wszystkiego Polka to świetna pięściarka – zakończyła Claressa Shields, kreowana przez amerykańskie media na „najsilniejszą nastolatkę świata”.

PORTORYKAŃSKI „HURAGAN” OFICJALNIE ZASTĄPIŁ EKIPĘ Z KATARU

Opublikowano Autor
huragan

Puerto Rico Hurricanes będzie pierwszym rywalem Rafako Hussars Poland w nowym sezonie zawodowej ligi WSB. Portorykańczycy oficjalnie zastąpili Katar.

- Początkowo mówiło się o dwóch krajach – Katarze i Portoryko, ale ostatecznie do World Series of Boxing dołączy drużyna z Portoryko. Niedawno dostaliśmy oficjalne potwierdzenie – powiedział team menedżer „Husarii”, Jacek Szelągowski.

Generalny menedżer „Huraganu” Miguel Sosa poinformował, że spotkanie inaugurujące rozgrywki grupy B odbędzie się w połowie stycznia w San Juan.

Odkryta przez Krzysztofa Kolumba wyspa Portoryko leży pomiędzy Oceanem Atlantyckim na północy, a Morzem Karaibskim na południu. Jest państwem stowarzyszonym ze Stanami Zjednoczonymi.

- To oznacza, że są potrzebne wizy jak do Ameryki. To także sygnał dla zawodników trenujących w Husarii – trener Zbigniew Raubo na długo przed meczem w Portoryko, ze względu na procedury organizacyjne, będzie musiał wybrać 5 bokserów do składu. W tym kontekście ważny będzie występ w sobotnim meczu z Niemcami – mówi szef „Husarii” Jarosław Kołkowski.

Oprócz Puerto Rico Hurricanes, rywalami Rafako Hussars Poland w V sezonie ligi WSB będą zespoły Azerbaijan Baku Fires (finalista IV sezon), Kazakhstan Astana Arlans (zwycięzca III sezonu), Italia Thunder (zwycięzca II sezonu), Argentina Condors, USA Knockouts i kolejny debiutant Venezuela Caciques.

W składzie portorykańskim będą bokserzy mają już doświadczenie w WSB, np. Gerardo Miguel Bisbal (w poprzednim sezonie pokonał przed czasem Arkadiusza Toborka) i Jantony Ortiz Marcano walczyli w barwach Mexico Guerreros, a Anthony Chacon w USA Knockouts.

ELŻBIETA WÓJCIK: W MOIM ŻYCIU OD DAWNA LICZY SIĘ TYLKO RING

Opublikowano Autor
nagroda jeju

- Gratuluję. Best AIBA Youth Woman Boxer 2014 to wspaniałe wyróżnienie.
Elżbieta Wójcik: Dziękuję. Tak, to wielki zaszczyt i wielkie wyróżnienie. Czuję, że zapracowałam na to ciężkim sezonem, litrami przelanego potu na treningach i dziesiątkami zwycięstw na ringu. Taka nagroda dodaje motywacji. W przeszłości tytuł ten zdobyła między innymi Claressa Shields, mistrzyni olimpijska. Ale spokojnie. Nie można teraz popadać w euforię. W seniorskim boksie nic jeszcze nie osiągnęłam. Jak teraz usiądę na kanapie i będę delektować się tytułami i medalami juniorskimi, to do już więcej niczego nie dojdę.
Tomasz Różański (trener Elżbiety Wójcik): Dokładnie. Trzeba uważać, żeby woda sodowa nie uderzyła do głowy. Wracamy do Polski, nagroda ląduje na półce, a my razu wracamy do ciężkiego treningu. Nie ma taryfy ulgowej

- Ela Wójcik zdobyła w tym roku wszytko, co mogła zdobyć – Mistrzostwo Europy, Mistrzostwo Świata i złoty medal Młodzieżowych Igrzysk Olimpijskich w Nankinie. Po takich sukcesach woda sodowa może uderzyć do głowy?
TR: Zawsze może. Widzieliśmy to w sporcie nie raz. Jesteśmy tylko ludźmi i mamy swoje słabości. Staram się wpajać moim zawodnikom zasady, które przydają się nie tylko na ringu ale i w życiu. Trenuję młodzież z różnych grup społecznych i wiem, że pokus jest wiele. Mam nadzieję, że skutecznie przestrzegam i chronię Elę przed tymi zagrożeniami, wśród których jest też zbyt wczesne uwierzenie we własną wielkość i doskonałość. Powtórzę to wyraźnie: teraz liczy się sala treningowa i ciężka bo bólu praca. Nie można chodzić z głową w chmurach. To co było piękne to już przeszłość. Przed nami czysta karta seniorska. Jeżeli marzymy, żeby zapisać ją sukcesami, trzeba zapomnieć o wynikach juniorskich i wywalczyć swoje z seniorami.

- Zaczynasz od zera?
EW: Praktycznie tak. Pewnie, że chciałabym szybko zaistnieć w boksie seniorskim i od razu zdobywać tytuły. Wierzę, ze przyjdzie taki czas. Ale teraz muszę podejść z pokorą do nowych wyzwań. Spodziewam się, że niektóre seniorki będą chciały dać mi niezłą lekcję. „To ta najlepsza juniorka świata? No to ja jej pokażę”. No to zobaczymy… (śmiech)

- Nie tak dawno dosyć krytycznie komentował pan postępowanie władz PZB. Dwa tygodnie temu aresztowano prezesa PZPS. Czy to jest tak, że we wszystkich związkach sportowych w Polsce są problemy, których nie da się rozwiązać? W jednym dochodzi do publicznych kłótni, w innym do aresztowania działaczy. Co jakiś czas mają miejsce próby rewolucyjnego obalenia starych układów? Jak pan teraz skomentuje sytuację w PZB.
TR: Powtórzę to, co już powiedziałem. Uważam, ze zmiany są potrzebne. Należy dopuścić do władz związków ludzi otwartych i chętnych do wprowadzania zmian, ludzi młodych i gotowych na ciężką pracę. Ale to nie znaczy, że wszystko co przez ostatnie lata robiono w PZB było złe. Żadna rewolucja nie jest dobra. Trzeba współpracować i krok po kroku wspólnie budować nową rzeczywistość. Jestem trenerem a nie politykiem. Kilka tygodni temu zrezygnowałem z prowadzenia kadry, powiedziałem kilka mocnych słów. Jeżeli ktoś poczuł się urażony moimi słowami, przepraszam. Jednak nie żałuję tej decyzji i dyskusji, którą sprowokowałem. Taki jestem i za to ludzie mnie cenią. Mówię wprost o tym, co leży mi na wątrobie, prosto w oczy, nie kręcę, nie kombinuję, nie kopię pod nikim dołków. Dla mnie teraz przyszedł czas powrotu do korzeni, do salki bokserskiej.

- Podczas Mistrzostw Świata Kobiet w Jeju miała miejsce dosyć nieprzyjemna historia. Polska zawodniczka Sandra Drabik została zdyskwalifikowana. Po zwycięstwie nad Chinką zapadłą decyzja o wyrzuceniu Polki z turnieju. Sandra obwinia za zaistniałą sytuację Polski Związek Bokserski. Jak Pan to skomentuje?
TR: To bardzo przykre, co spotkało Sandrę. To świetna zawodniczka, po cichu liczyłem na medal w jej wykonaniu, ale rzeczywistość okazała się brutalna. Porażka przy „zielonym stoliku” boli chyba najmocniej. Długie tygodnie przygotowań poszły na marne. Współczuję jej, ale na razie trudno mi to komentować, bo nie znam szczegółów i stanowiska PZB. Jeśli poznamy winnych, powinni ponieść konsekwencje.

- Czy myśli pan o Igrzyskach Olimpijskich w Rio w 2016?
TR: Tak. Wierzę, że Ela Wójcik zdobędzie kwalifikację. Podobnie jak inni moi zawodnicy – Mateusz Polski, Radomir Obruśniak i Marcin Latocha. Czy z tym czy z innym trenerem kadry, wywalczą udział w Rio. Mają wygrywać, a nie oglądać się na boki czy zamieszanie wokół PZB. Liczy się tylko ring.

- Czy zgodzisz się z trenerem?
EW: Pewnie. W moim życiu już od dawna liczy się tylko ring.

- I nie masz czasu na nic innego?
EW: Staram się mieć. Tak sobie ten czas organizuję, żeby móc się uczyć, pójść ze znajomymi do kina czy z chłopakiem do restauracji. Ale boks to już nie tylko pasja, to moja praca i staram się ją wykonywać najlepiej jak potrafię.

- Kiedy poczułaś, że boks to twoja praca?
EW: Tak na poważnie, zdałam sobie z tego sprawę, po porażce z Claressą Shields na Mistrzostwach Świata w 2013. Można tę walkę zobaczyć na youtube. Shields, starsza ode mnie o rok, to wielka zawodniczka, mistrzyni olimpijska z Londynu. A jednak czułam, że byłam tylko minimalnie gorsza. Przegrałam na punkty, a ona wiele walk rozstrzygnęła wcześniej przed czasem. Nie tylko przetrwałam, ale stawił jej mocny opór. Powiedziałam sobie, skoro ona mogła zdobyć medal na igrzyskach, to dlaczego nie ja? To by ten ważny moment, w którym zdałam sobie sprawę czego tak na prawdę pragnę.

Rozmawiał: Nikodem Pałasz